Gatunki muzyki elektronicznej

Ambient - gatunek muzyki elektronicznej, cechujący się odejściem od linearnie rozwijanej linii melodycznej, charakterystycznej dla klasycznej muzyki elektronicznej (Vangelis, Kitaro), na rzecz luźnej kompozycji plam dźwiękowych. Zazwyczaj poszczególne plamy są powiązane stale powtarzaną frazą elektronicznej perkusji, która organizuje utwór pod względem rytmicznym. O ile w innych rodzajach muzyki – od poważnej po punk rocka – osią konstrukcyjną utworu jest przebieg harmoniczny, to w muzyce ambient, utwór rozwija się głównie przez operowanie barwą dźwięku. Drugą podstawową techniką kompozytorską jest stosowanie stałego powtarzania krótkiej frazy melodycznej, która przy każdej repetycji jest minimalnie modyfikowana bądź wzbogacana. (zobacz minimalizm)

W przypadku obu tych technik efektem jest przesunięcie nacisku z następstwa dźwięków na ich brzmienie, stąd muzyka ambient jest postrzegana jako statyczna i znajdująca się poza czasem. Idealnie nadaje się więc do medytacji

Breakbeat – podgatunek muzyki elektronicznej, której charakterystycznym elementem są podziały rytmiczne inne niż 4/4 (w przeciwieństwie do występujących w muzyce house i trance).

Rytmy te również często wykorzystują synkopy i polirytmię, co wskazuje na ich związek z muzyką afrykańską lub afro-amerykańską. W Polsce popularność breakbeatu jest nadal mała, zależna od regionu (największą popularność breakbeat zyskał w Krakowie i Łodzi), choć polska scena muzyki elektronicznej dynamicznie się rozwija^{[potrzebne źródło]}.

Największy wpływ na rozwój tego gatunku miały zarówno amerykańskie odmiany imprezowego hip-hopu z Florydy (Miami Bass), jak i brytyjska scena oldschool rave (UK Breakbeat) ^{[potrzebne źródło]}. Doprowadziło to do powstania wielu podgatunków, z których najpopularniejsze są: Nuskool Breaks, Ragga Breaks, Electro Breaks, Hardcore Breaks oraz Progressive Breaks.

Drum and bass (powszechnie skracane do: drum'n'bass, drum&bass, DnB, d'n'b, dnb lub d&b) to jeden z gatunków muzyki elektronicznej. Cechuje się szybkim tempem, zwykle w granicach 160-180 uderzeń na minutę, synkopowaną linią perkusyjną i głębokim basem.

Obecnie produkowany drum and bass przeznaczony jest głównie do grania w klubach, chociaż istnieją nieliczne wydawnictwa wydające muzykę ukierunkowaną na domowych słuchaczy.

Electro – gatunek muzyki elektronicznej powstały w latach 80., kształtowany przez producentów funkowych i hip-hopowych.

Jednym z prekursorów gatunku electro jest Afrika Bambaataa, który wydał w 1982 r. jeden z obecnych klasyków tego gatunku, czyli Planet Rock, którym w późniejszym okresie inspirowało się większość artystów electro ze względu na jego nowatorską (jak na tamte czasy) linię perkusyjną i brzmienia, połączone z energicznym rapem ekipy Soul Sonic Force.

Dzisiejsze electro ma wiele rodzajów i podgatunków. Najbardziej popularnym i jednocześnie najbardziej nawiązującym do klasycznego brzmienia są miami bass oraz freestyle, którego najbardziej znani przedstawiciele to niemieccy artyści tacy jak Freestyle Project , Bubble J , czy Anthony Norris, reprezentujący najbardziej komercyjną odmianę freestyle, brzmieniowo nawiązującą do muzyki dance.

Z muzyką electro są często mylone style muzyki tanecznej takie jak breakbeat, electro house i nawet takie gatunki jak new rave czy rock elektroniczny.

House – gatunek muzyczny mający swe początki w muzyce disco lat 70. Określenie tej odmiany muzyki pochodzi od nazwy klubu Warehouse. Muzyka house charakteryzuje się tanecznym rytmem, śpiewanymi wstawkami i linią melodyczną opartą na brzmieniu klasycznych instrumentów w rodzaju skrzypiec, pianina, fortepianu a także gitary. Wśród remiksów istnieją wersje "dub", które charakteryzują się wysuniętą na pierwszy plan linią basową.

Techno - gatunek muzyki elektronicznej powstały w Detroit w latach 80. XX wieku. Ze względu na typowo elektroniczny charakter gatunku i dużą popularność na początku lat 90., nazwą techno bywa powszechnie mylnie określana całość elektronicznej muzyki tanecznej.

Techno to muzyka elektroniczna o jednostajnym, regularnym rytmie w metrum 4/4. Klasyczne techno posiada stosunkowo szybkie tempo około 130-140 uderzeń na minutę. Muzyka ta charakteryzuje się stosowaniem niemal wyłącznie syntetycznych bądź elektronicznie przetworzonych dźwięków, co odróżnia ją od muzyki house. Niektóre utwory techno posiadają melodie lub wyraziste warstwy basowe, jednak w odróżnieniu od wielu innych gatunków elektronicznej muzyki tanecznej te elementy nie są kluczowe dla gatunku. Muzyka techno, jako że jest przeznaczona przede wszystkim do grania w klubach, jest produkowana w taki sposób, aby miksowanie poszczególnych utworów ze sobą było łatwe: utwory są przeważnie całkowicie instrumentalne i rzadko posiadają rozbudowane partie wokalne, w odróżnieniu od takich gatunków jak house czy trance

Trance (ang. trans, uniesienie) – styl muzyki elektronicznej rozwinięty w latach 90. Trance charakteryzuje tempo pomiędzy 130, a 155 BPM, bazuje na rozwiniętej, czasem podniosłej, o charakterze hymnu melodii, rytmicznej linii basowej zwykle wspieranej wyższą, rozwiniętą, dynamiczną linią pomocniczą. Większość utworów charakteryzuje także tzw. breakdown, czyli fragment w środku utworu bez beatów.